Ik geef je aan de vrede

Er bestaat geen beter contrast
dan winter en zomer tegelijkertijd in een veel te zoete lente.

Het is ook goed zo. Suja suja ssss.

Ons huis is schoon en de geest die deze plaats bewaart
noemt zich zonder meer charmant.
Het is gedaan zo. Suja suja ssss.

Mijn dode zuster staat vlak voor je, alvast te stralen
in de gedaante van een schone mooie fee
en de oom die zich verdronk in zee staat
vanuit de stille sloep te schallen:

zeeman zeeman, ik vang je op.
Daarom geef ik je terug aan de vrede
opdat je adem wegrolt als de donder
als het onweer en dan stopt.

Nachtmerrie

De wind en de regen huilen
verderf
De krengen in strikken schreeuwen
verderf

In mijn kreupelhouten dromen
rood van warm bloed
hoor ik de stroper
de klemmen scherpen op het erf.