De tijd tikt van de tegels af
het korstmos heeft zijn werk gedaan
ik bied mijn ziel aan ieder roofdier aan
maar nee, ze vluchten schuchter van me af.
Er is geen hogere macht gevonden
die mij op deze wereld openvouwt
de ogen van een gier zijn koud
de ogen van een kind zijn ongeschonden.
Het visioen van obstakels in de oude lucht
of door de hel gaan met kapotte handen
deden mij vrijwillig in een cel belanden
of diep ongelukkig zijn in een doods gehucht.
