ik ruw je aan tot een opaal
uit mijn borsten groeien lianen
je voegt je in mijn bekken, kwijlt
dit doet zij met ons,
het is het drinken van absinth
het is het stervend terras van Van Gogh
het is een minuut uit een fragment
wie daar niet wil wonen is een half mens
misschien minder dan een half mens
maar daarom niet minder sympathiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten