Zomaar op een los moment
overkwam mij een gevoel van trance
hier doen ze nooit aan dansen
ik luister in de stilte naar een vastberaden stem
de kurk was uit de wijn
de leugen greep haar kansen.
Dom, doorzichtig opende
zich een wraakgordijn
wat zijn de mensen klein
als er niets te zeggen valt;
de dag schoof van haar schip.
Zomaar op een los moment
groef ik een schreeuwgat in de duinen
en mijn veel te kleine ego
huilde zout en bitter bier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten