Er kleven geesten aan de zolder van dit huis,
de dakrand roept. Alle naden zijn er volgepoept
door zwarte houtworm verwekt in dozen.
Tien jaar geleden hing er een vorm in een oude jas.
Daar zag ik je voor het laatst en ik wilde wenen.
Het ademloze lichaam, verschenen voor mijn oog
zweefde met ballen en bellen in mijn hoofd omhoog,
en zo is het mettertijd als een stervend insect
omhooggekruld verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten