Je ligt hier naast me
en je stem klinkt naakt
een nachtelijk naakt.
De atlas die ik ken
sporen zijn opnieuw gevonden,
een mens ontmoet zijn thuis.
De dag dat jij mijn poespas leest
zal onverbiddenlijk komen
je bent tachtig reizen van me weggeweest.
Nu zijn je kussen rijp, groot lief
nu zijn je dromen nat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten