Neem je gezicht, gebeeldhouwd vlees
de trotse neus, de kleine oren.
En dan je vingers die van alles horen,
Ik hoor je hart, satijnen tijger in ons bed.
Zo uitgeput van al dat vrijen,
ik voel me zo uitbundig bij je
Lief, ik weet geen onvertogen woord.
Een carillon speelt in de verte voort,
de wolken vormen suikerspinnen
en elke waarheid gaat opnieuw beginnen.
Jouw liefde maakt een Hemelpoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten