Ik wil je met hoop besprenkelen
je bent overgeleverd aan een entiteit
met zwarte vingers en tanden.
Gelukkig zag ik achter de heg twee viooltjes,
dapper dacht ik dat we bloemen waren.
Er was geen zon maar we konden een bron verzinnen.
We leven nu op water en brood
het moet maar even zo
het konvooi van de liefde is onderweg,
Van ons blijft alles over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten