De dichter loopt een kilometer later
met zijn klatergoud
naar de ogen van de straten
trekt aan vlechten
stopt gevechten
haalt wat kinderen uit de knoop
dan weer langs de witte meidoornmeisjes
aait hij het graan
zwaait naar de kalverliefde
en de maan
doet de deur dicht van de waan
sluit de zinnen
morgen is een mooi begin
denkt hij vandaag
wat zal mijn waarheid winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten