Ik ken een waterwoord.
Ik noem het huilen of
een regenklank.
Het alfabet van laatste letters
want onder je poriën bloeit nog
het tropisch regenwoud.
Ik geef je daarom water.
Morgen ben je ijzig blauw
en ik wil je donkergroen denken.
Bloembed in de border
bloesem van lieveling.
Ik geef je daarom water
droge holle boomstam.
Ik ben de kleine specht
die op je hamert.
En waterwoorden schreien op je huid
het Almachtig Amen van verdriet.
Normaal lees ik alleen in en op Facebook. Maar je ttitel en toelichting intrigeerden me. En niet ten onrechte.
BeantwoordenVerwijderenWat een s c h i t t e r b a r e poëzie verwoord je hier. Chapeau.
Warme genegen groet en liefdevolle maandagavond,
Lieve onbekende
BeantwoordenVerwijderenWerkelijk zo een prachtige reactie gaat over de laatste dagen van de afschuwelijke ziekte van mijn vader,slokdarmcarcinoom met uitzaaiingen naar de longen.Zo gevochten zo geleden....
Wilt u zich niet bekend maken ik heb graag een naam erbij.
Een lieve hartelijke groet.
Karin Beumkes.