Toen vader stierf
zag ik een blauwe engel naast zijn bed
het had de handen van een kind
de ogen als een tijgerpaard
zo vurig hoopte ik op God
de Heilige Geest was daar
ik noem hem vrouw of vriend of gids
ik noem hem vos of ree
of iemand die houdt van appeltaart
hij zet een liedje in de ether
want zoveel is een leven waard
de ziel werkt als een radio
de Grote wasmachine zegt nooit stop
de wasverzachter werkt als entiteit
ik zag mijn vader terug als zeemeerman
hij had zijn groene schubben aan
hij riep nog; ooit zal ik daar staan
ik beantwoordde alles met het woordje ja
en liet hem naar zijn ware aarde gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten