Ik gons door je huis met weergaloze sprongen
mijn elvenjongen, ik ben te wild voor jou
ik heb zelfs mijn witte schaduw verdrongen
ik besta uit kleine druppels ochtenddauw.
Ga met de wolven elvenjongen
ik kijk zowaar een andere richting uit
zelfs de vogels zingen een wrang geluid
ik geef mijn koele lichaam aan de maan.
Voor ons begint het trage wachten
deze transparante liefde kan nooit verder gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten