Zo,
broeder wind,
je
komt me weer de pas afsnijden,
ik
leun tegen de bemoste muur,
je
maakt mijn wangen rood,
het
schoolplein wordt een levend schilderij,
de
kindkabouter met de grijze jas,
probeert
het vuur uit kale stenen weg te porren,
en
schopt de winterdieren bloot.
de
pissebedden vluchten,
spinnen
hollen,
mijn
schoen wordt schuldig,
de
kever ziet mijn voet te laat
zo,
broeder wind, dit is
het
kwaad dat ik al heb aangericht
in
de verloren uren.
,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten