God laat me elf zijn, niet twaalf
laat me zo in mijn roze maillot
dan tover ik brood en water
er gaat niemand dood
ik tel de schapen als ik slapen mag
ja ik tover mij een bed van blauw
en rusteloze lieve vissen
die ik laat leven in mijn kleine hand
als dan de avond valt ben ik
hermetisch afgesloten voor mijn kleine ziel
die in het donker heeft gewacht
totdat ik kan wonen in het grote firmament
waar ik kan blijven tot het einde der tijden
ik word een elvenkind
ik denk niet meer aan het aards gepeupel
ik mag wonen in de sterren
ik mag wonen in mijn eigen bloed
als een phoenix zal ik herrijzen
er zal zoveel om me heen zijn
totdat ik mijn eigen gids ontmoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten